Σ’ αγαπώ

Κι είναι σαν να πίνω της βροχής τις στάλες. 
Σαν την βροχή είσαι κι εσύ.
Νοτίζεις τα φύλλα της φτελιάς,
Μουσκεύεις το χώμα που πατώ
Και όλα αυτά δε νοιάζονται.
Πέφτεις παντού -και πάνω μου
Που τόσο πολύ σε λαχταρώ
Φτάνει τόσο λίγο από σένα.
Κι όμως εγώ επιμένω
Σαν λουλούδι επιμένω
Ν’ ανοίγω το στώμα μου κατά τον ουρανό.
        James Patrick Kelly 

Κυριακή 5 Ιούλη 2015 ... δημοψηφισμα ... 

   Θυμάμαι
       τις ανεκπλήρωτες δημιουργίες
 και τον χρόνο να κυλά
    τις στιγμές χαράς που δεν κράτησαν
 και τον χρόνο να κυλά
        τις στιγμές οδύνης που πέρασαν ανέγγιχτα
 και τον χρόνο να κυλά
   

     όσα έγιναν χάραξαν το μονοπάτι μου
 με την σμίλη του χρόνου 

    όσα δεν έγιναν με στοιχειώνουν
                                 έμειναν μέσα μου 

κι η ανελέητη σμίλη του χρόνου
                        τα χάραξε στην ψυχή μου