άνοιξα τα φτερά μου
και πέταξα στο παράδεισο
γέμισα ομορφιά
γεύτηκα το υπέρτατο κάλως
   και γύρισα 

        στην κακάσχημη αλήθεια...

    πάτησα την κακοτράχαλη γη
πλήγιασα το σώμα
     παντου ασχήμια...
   αλλά αληθινή... 

στάθηκα ορθός ισχυρός
κυλίστηκα στην πραγματικότητα
την σκληρή...
κουράστικα... πληγώθηκα... 

  όρθιος... ισχυρός... ,,,καθαρός! 

Ακόμη δεν νοστάλγησα
τον παράδεισο
τον ψεύτη! ...
ακόμη δεν νοσταγησα
την ευκολία, την άνεση
την μολυσμένη...
εκεί στο ψέμα...
εκεί σε βρήκα...
κι ήταν υπέροχα ψεύτικα.
... κράτησε λίγο...
ευτυχώς...
κίβδηλη ομορφιά
ανούσια...
γύρισα στην γή την σκληρη... 

   εδώ στην τραχιά αλήθεια 

     δεν είχες θέση...

εδω είναι η αλήθεια
εδω ότι κερδίζεις έχει διάρκεια...
έχει μόχθο και πληγές...
έχει αξία...